Fumaarzuur

Fumaarzuur is een stof die in alle levende cellen aanwezig is. Het speelt een rol bij de groei van de cellen. Bij gebruik van fumaarzuur wordt de groei van de cellen geremd.

Fumaarzuur wordt uitsluitend gebruikt bij behandeling van psoriasis. In verband met de kans op bijwerkingen wordt het alleen gebruikt bij patiënten die niet op een andere manier te behandelen zijn. In verband met de kans op soms ernstige bijwerkingen zijn regelmatige controles met bloedtesten noodzakelijk.

Voor wie is fumaarzuur geschikt?

Fumaarzuur remt de groei van cellen. Bij psoriasis groeien de cellen van de huid veel te snel. Het is dan ook niet verwonderlijk dat fumaarzuur bij de behandeling van psoriasis wordt toegepast.

Helaas gaat de behandeling van fumaarzuur regelmatig met bijwerkingen gepaard. Daarom wordt bij de behandeling van psoriasis eerst gekozen voor behandelingen met een kleinere kans op bijwerkingen. Dit betekent dat psoriasis in de eerste plaats behandeld wordt met zalven, waaronder ook corticosteroïd-houdende zalven (hormoonzalven).

Wanneer dit niet het gewenste resultaat heeft, wordt meestal gestart met een behandeling met ultraviolet licht of een behandeling met ditranol zalven in een dagcentrum.

Wanneer ook daarmee onvoldoende resultaat wordt bereikt, kan bij voldoende omvang van de psoriasis, besloten worden tot een behandeling met medicijnen. De voorkeur gaat dan uit naar een behandeling met geregistreerde medicijnen. Daarvan is bij omvangrijk onderzoek de kans op bijwerkingen nauwkeurig vastgesteld. Bovendien is de kwaliteit van deze medicijnen onder alle omstandigheden nauwkeurig gegarandeerd.

Wanneer het gebruik van deze medicijnen om bepaalde redenen niet goed mogelijk is of omdat zij niet het gewenste resultaat hebben, kan tenslotte besloten worden tot een behandeling met fumaarzuur.

Voor wie is fumaarzuur niet geschikt?

Het gebruik van fumaarzuur is niet zinvol bij mensen met een andere huidziekte dan psoriasis. In verband met een kans op bijwerkingen kan fumaarzuur niet gebruikt worden bij personen met maagklachten of maagzweren, door personen met lever- of nieraandoeningen en evenmin door personen die in het verleden voor een kwaadaardige aandoening werden behandeld.Fumaarzuur is niet geschikt voor personen onder de leeftijd van achttien jaar.

Kan fumaarzuur in een zwangerschap gebruikt worden?

Fumaarzuur remt de groei van cellen. Het kan daarom bijwerkingen hebben op het ongeboren kind. Fumaarzuur mag daarom nooit in een zwangerschap gebruikt worden. Ook is het verstandig om fumaarzuur niet te gebruiken wanneer u borstvoeding geeft.

Wie schrijft fumaarzuur voor?

Fumaarzuur wordt in Nederland door dermatologen voorgeschreven. Daarnaast maken ook alternatieve genezers gebruik van dit medicament. Omdat fumaarzuur niet als medicijn geregistreerd is en iedereen het kan maken, zijn de tabletten van verschillende leveranciers niet goed met elkaar vergelijkbaar.

De werkzaamheid van de tabletten van een leverancier kan sterk verschillen met de werkzaamheid van tabletten van een andere leverancier. De tabletten van grotere leveranciers uit het buitenland, meestal Duitsland, zijn van betere kwaliteit. De werkzaamheid van deze tabletten vertoont minder schommelingen. Het verkrijgen van deze medicijnen is niet eenvoudig, omdat het geen geregistreerde medicijnen zijn. Hiervoor zijn officiële bewustheidsverklaringen van patiënt en arts noodzakelijk.

Waarom is fumaarzuur niet als medicijn geregistreerd?

Fumaarzuur is een stof die in alle levende cellen voorkomt. Het is bovendien eenvoudig te fabriceren. Dit betekent dat geen enkel bedrijf op deze stof, of de fabricage ervan, patent kan aanvragen. Iedereen kan en mag het maken.Bij de registratie van medicijnen worden strenge regels gehanteerd. Een registratie is alleen mogelijk wanneer bij zeer uitvoerig onderzoek de voordelen, de nadelen en de bijwerkingen tot in detail in kaart zijn gebracht. Dergelijk onderzoek is duur. Omdat geen enkel bedrijf patent op het product kan aanvragen en de kosten van de registratie niet kan terugverdienen, is dergelijk onderzoek tot op heden nooit uitgevoerd. Er is slechts kleinschalig weinig diepgaand onderzoek verricht.

Is het fumaarzuurdieet zinvol?

De biochemicus, die fumaarzuur als werkzame stof ontdekte, bedacht bij het gebruik ook een dieet. Hij veronderstelde dat bij een dergelijk dieet het resultaat van de behandeling zou verbeteren. Naar het effect van dit dieet is onderzoek verricht. Helaas werd nooit een gunstig resultaat van het dieet vastgesteld.

Fumaarzuur is een lichaamseigen stof die in alle levende cellen voorkomt. Dit betekent niet dat het geen bijwerkingen kan veroorzaken. Zeer nauwkeurig omvangrijk onderzoek naar bijwerkingen is nooit uitgevoerd, zodat over de bijwerkingen minder bekend is dan bij geregistreerde medicijnen. Toch is al een redelijk goede indruk over de bijwerkingen verkregen.

Vaak voorkomende bijwerkingen zijn:

• Maagdarmklachten, zoals maagpijn, buikpijn en diarree.
• Opvliegers, waarbij het gelaat rood wordt.
• Vermindering in het aantal witte bloedcellen (leukopenie, lymfopenie).
• Verminderde weerstand van het lichaam tegen infecties.
• Veranderingen in de werking van lever en nieren.

Zeldzame bijwerkingen zijn:

• Hoofdpijn.
• Vermoeidheid.
• Zeer ernstige verstoring in nierfunctie, met beschadiging van de nieren.

Is er controle op bijwerkingen nodig?

Een behandeling met fumaarzuur kan gepaard gaan met bijwerkingen, die soms ernstig kunnen zijn. Een terugkerende controle op het ontstaan van bijwerkingen is daarom noodzakelijk. Dit gaat gepaard met bloedonderzoek, waarbij de aantallen witte bloedcellen in het bloed en de werking van lever en nieren worden gecontroleerd.

Is er een wisselwerking met andere medicijnen?

Bij gelijktijdig gebruik van medicijnen, zoals methotrexaat, retinoïden (Roaccutane of Neotigason), ciclosporine (Neoral) en pijnstillers, is de kans op bijwerkingen aanzienlijk verhoogd. Fumaarzuur vermindert de weerstand van het lichaam tegen infecties. Wanneer u medicijnen gebruikt, die de weerstand tegen infecties eveneens verminderen, kan de kans op het ontstaan van ernstige infecties onverantwoord hoog worden. Gelijktijdig gebruik met zogenaamde immunosuppressiva, cytostatica of prednison moet daarom vermeden worden.