"In een ziekenhuis moet de techniek altijd werken, want de zorg moet door"

Een pieper van het zusteroproepsysteem die niet goed werkt, een elektrische deur die niet functioneert, een storing in de wasmachine van de sterilisatieafdeling. De lijst van werkzaamheden van de Technische Dienst (TD) van het Beatrixziekenhuis is eindeloos. 'Het is véél meer dan alleen kapotte lampjes verwisselen', zegt elektrotechnicus Remko Viveen. 'Altijd moeten we direct een inschatting maken: een lamp die het niet meer doet op kantoor, kan wel even wachten, een defect in een operatiekamer is een ander verhaal.'

De TD voert ook onderhoud en preventieve taken uit. Zo staat deze week in het Beatrixziekenhuis in het teken van het controleren van de brandmeldinstallatie. Dat betekent dat alle 1300 brandmelders in het gebouw worden getest.

Met een rookstok wordt er gas in een brandmelder geblazen, waarna die ‘in alarm’ gaat. Als dat gebeurt, wordt er een keten in werking gezet die ook regelmatig wordt gecontroleerd. Remko: 'Bij brand wordt bijvoorbeeld automatisch het gas in de centrale keuken afgesloten en gaan de liften naar de begane grond, waarna ze niet meer kunnen worden gebruikt. Ook sluiten de branddeuren. Is er brand in de centrale hal, dan gaan de sprinklers aan. Alles moet werken in een noodsituatie. Daar krijgen we als ziekenhuis – terecht – controles op.'

De Technische Dienst van Rivas bestaat uit zo’n 30 mensen. Bij het Beatrixziekenhuis werken er 12. Hun dag begint standaard om 7.00 uur ’s ochtends en eindigt om 16.30 uur. Bij een bakje koffie wordt ’s ochtends de agenda doorgenomen en besproken welke externe firma’s er die dag in huis zijn.

Buiten de gewone werktijden is er altijd een collega oproepbaar én een tweede collega als achtervang beschikbaar. Die collega komt een week lang in actie voor alle vestigingen van Rivas en wordt dus opgeroepen als er iets aan de hand is in het ziekenhuis of op een van de verpleeglocaties. Remko: 'De zorg stopt nooit. In onze wachtdienst moeten we naast onze normale uren ook nog aan de bak. Bijvoorbeeld als we worden gebeld voor een liftopsluiting, of als er een koelsysteem niet goed werkt.'

Elke dag, ook in het weekend, maakt Remko of een collega een ronde langs allerlei cruciale processen in het ziekenhuis. 'Aan mijn stappen kom ik wel', lacht Remko terwijl hij het hele gebouw doorloopt. Van de luchtbehandelingsinstallatie op de zesde verdieping, tot de sprinklerinstallatie op het buitenterrein. Alles wordt gecheckt.

De computer checkt veel processen overigens ook, zoals wel meer dingen tegenwoordig geautomatiseerd zijn. Het Gebouw Beheer Systeem monitort, elke seconde van de dag, de luchtvochtigheid van het gebouw. Op de OK’s wordt dit nog extra in de gaten gehouden. Loopt een waarde uit de marge, dan krijgt de TD een melding. 'Vaak herstelt het systeem zichzelf', zegt Remko. 'Maar we houden dat altijd scherp in de gaten.'

De Sleeuwijker is opgeleid als elektrotechnicus, maar in het team van de TD zijn allerlei technische vaardigheden vertegenwoordigd. 'In de basis kunnen we allemaal alle werkzaamheden uitvoeren, maar we hebben ook onze specialisaties. Het onderlinge contact met collega’s is goed en we kunnen elkaar altijd bellen als er hulp nodig is. Iedereen staat voor elkaar klaar.' Voor zeer specialistische klussen schakelt de TD, na het probleem te hebben beoordeeld, met de leverancier.

Remko werkt zelf inmiddels zo’n tien jaar in het ziekenhuis. Daarvoor had hij een baan als servicemonteur bij een installateur, waarbij hij onder meer technische mankementen in woningen verhielp. De laatste vier jaar bij die werkgever werd hij al met regelmaat door het ziekenhuis ingehuurd. 'Daarna kreeg ik een contract aangeboden.' Hij twijfelde geen seconde.

Geen dag is hetzelfde. 'Vandaag werk ik aan de brandmeldinstallaties, tot ik een telefoontje krijg met een spoedje. Vanavond kan ik zomaar weer uit mijn bed worden gebeld.' Dat gebeurde een paar maanden geleden, toen een deel van Gorinchem – waaronder het Beatrixziekenhuis – zonder stroom zat. 'Ik weet nog goed dat ik vanuit Sleeuwijk de brug over kwam rijden en zag dat het hele gebied pikdonker was.'

Gelukkig heeft het ziekenhuis aggregaten die vrijwel direct in werking treden, zodat alle cruciale processen gewoon door kunnen gaan. 'Maar dat moet altijd goed worden begeleid. En als de stroom er weer opkomt, is het ook belangrijk dat de installatie wordt nagelopen om eventuele problemen direct op te lossen.'

Doordat zijn werk zo divers is, maken de – soms – gebroken nachten hem niet uit. 'In de zorg is per definitie alles urgent. De techniek in een ziekenhuis is heel belangrijk. Mensen beseffen zich dat niet, maar op de achtergrond wordt er keihard gewerkt om alles draaiende te houden. Ik vind het mooi dat ik dit waardevolle werk mag doen.'